Ervaringsverhaal: Berber

Waarom koos je voor plat?

Ik koos in eerste instantie niet voor plat. In 2018 werd bij mij borstkanker geconstateerd waardoor amputatie noodzakelijk was. Ik heb cup D en draag meestal jurken en kon mij mezelf niet met 1 borst voorstellen. Dus koos ik voor een reconstructie met eigen materiaal, oftewel uit mijn buik.

Op welke manier ben je voorgelicht?

De voorlichting was vooral gericht op herstel naar weer twee borsten, al dan niet met implantaten. Ik vond met name het tijdstip waarop je erover na moest denken en besluiten heel vervelend. Ik was nog in shock en had het gevoel dat er geen tijd verloren mocht gaan.

Heb je hierin dingen gemist?

Wat ik vooral gemist heb is de mogelijkheid om de keus voor je uit te schuiven. Door mijn keuze kreeg ik bij de amputatie gelijk een expander geplaatst. Daarna bleek pas dat ik toch ook chemobehandelingen zou krijgen. In die maanden had ik veel last van de expander.

Uiteindelijk was de reconstructie pas na een jaar. Die mislukte omdat de afvoer van het bloed niet op gang kwam, in 24 uur tijd lag ik 3x op de operatietafel, maar eindigde ik alsnog plat. Het voelde alsof ik 2 x mijn borst verloor.

Hoe voelt het om plat te zijn?

Ik heb een paar maanden met een prothese gelopen (ik had er ook één voor in mijn badpak), daarna heb ik besloten om bewust met één borst verder te gaan. Dit voelde even kwetsbaar, maar al snel niet meer: dit is wie ik ben en hoe ik eruit zie. En het is OK.

Wat viel er mee?

Ik draag gewoon nog al mijn kleren. Soms ben ik even onzeker of het me nog wel staat, maar ik kleed me weer met hetzelfde gemak en plezier als voorheen. Ook gebruik ik weer mijn oude badpak en ga ik naar de sauna.

Wat viel er tegen?

Het traject van de reconstructie vond ik zwaar door de last die ik had van de expander. Het materiaal wat uit mijn buik gehaald werd heeft natuurlijk een litteken over mijn gehele buik achter gelaten. Het voelt nog altijd strak aan. Ook het gevoel in mijn navel (die verplaatst werd) ben ik kwijt.

Wat betekent plat voor je zelfbeeld?

Eenzijdig plat hoort nu bij mijn zelfbeeld. Mensen zeggen wel eens: ‘Maar dan wordt je er telkens mee geconfronteerd.’ Maar dat word ik toch al elke ochtend en avond in de badkamer en ik heb leren houden van deze nieuwe vorm. Het ziet er bij mij echt niet mooi uit en dat kan ik mogelijk nog laten verbeteren. Maar voor nu heb ik er vrede mee en heb ik nog helemaal geen zin in weer een operatie (hoe klein misschien ook).

Wat betekent het voor je relatie?

Ik heb een geweldige partner die helemaal meegegroeid is in dit proces. Samen hebben we hier onze weg in gevonden

Draag je een prothese en kun je aangeven waarom wel/niet?

Ik draag dus bewust geen prothese. Als je bedenkt dat 1 op de 7 vrouwen borstkanker krijgt, waarvan misschien toch wel de helft (of meer?) amputatie moet ondergaan, dan betekent het dat minstens 1 op de 10 vrouwen (eenzijdig) plat is. Toch zie je het niet zo veel in het straatbeeld.

Ik denk wel eens dat het mij geholpen zou hebben om eerder over geen borst na te denken. Misschien dat ik nu andere vrouwen kan helpen om die gedachte serieus te overwegen. Alle keuzes zijn goed, maar niet alle keuzes worden naar mijn beleving even goed toegelicht vanuit het ziekenhuis.

Loop je nog tegen dingen aan nu je plat bent?

Ik blijf het wat gehannes vinden met mijn BH’s, die ik deels zelf vernaaid heb. Het blijft lastig om mijn rechterborst op haar plaats te houden en links geen vervelende knelling in mijn huid te krijgen.

Wat is je advies voor andere vrouwen?

Neem alle tijd om uit te zoeken wat voor jou een goed alternatief is.
Plat krijgt vanuit het ziekenhuis nauwelijks aandacht, maar is zeker een hele serieuze optie.