Naam: Monica
Leeftijd: 58 jaar
Eenzijdig plat
We hebben een soort van gevecht geleverd en ik ben gehavend uit de strijd gekomen. Dit litteken is het bewijs en daar mag ik best trots op zijn.
Waarom koos je voor plat?
Het was mijn eerste intuïtie, meteen al na de uitslag. De tumor was agressief, het voelde als een tijdbom. Ik wilde niet eerst bestraald worden, maar zo snel mogelijk geopereerd. Ik heb/had geen grote borst(en).
Op welke manier ben je voorgelicht?
Tijdens de afspraak waarbij ik de uitslag kreeg heeft de chirurg nog wel iets getekend wat er zou gebeuren bij een borstsparende operatie. Ik kreeg de map mee waarin de twee verschillende mogelijkheden stonden. Borstsparend of borstamputatie. Drie dagen later hadden we weer een afspraak met de chirurg waarbij we onze keuze kenbaar dienden te maken. Gelukkig hebben we een hele fijne huisarts waar we mochten komen en die alle tijd voor ons nam. Zij vond het heel goed dat ik naar mijn onderbuikgevoel luisterde.
Heb je hierin dingen gemist?
Ja. Ik las voor het eerst op de Facebookpagina van Ronduit Plat dat er verschillende mogelijkheden van littekens zijn. Daar is niet over gesproken. De chirurg heeft eigenlijk helemaal niets laten zien van foto’s ofzo. Verder heeft het wel uitgepakt zoals ik zelf verwacht had.
Hoe voelt het om plat te zijn?
Ik ben er nog best heel erg mee bezig. Mijn eerste confrontaties in de sportschool en de sauna moeten nog komen. I.v.m. Corona ben ik daar nog niet geweest. Gelukkig is het tot nu toe winter, dus ik kan wat kleding over elkaar heen aantrekken. Omdat mijn andere borst klein is valt het niet op.
Wat viel er mee?
De operatie en het herstel. Ik ben in goede conditie en ik had wel het vertrouwen dat mijn lichaam zich snel zou herstellen. Ook de oefeningen deed ik trouw. Ik heb eigenlijk weinig last gehad.
Wat viel er tegen?
Ik had geen nabehandeling nodig. Daardoor was ik voor mijn gevoel snel geen patiënt meer. De emotionele verwerking van alles wat er in zo’n korte tijd gebeurd is viel me heel erg tegen. Op een gegeven moment stond ik voor de spiegel en dacht: ‘Wat hebben we gedaan?’ Zo snel iets besloten dat niet meer terug te draaien is. Maar ik en ook mijn man staan nog steeds achter de beslissing. De kanker is weg en dat is het belangrijkste.
Wat betekent plat voor je zelfbeeld?
Dat vind ik een lastige vraag. Ik voel me niet meer compleet. Maar op een gegeven moment stond ik voor de spiegel en samen met mijn man keken we naar mijn lijf. We vonden het allebei oké. Ik zei: ‘We hebben een soort van gevecht geleverd en ik ben gehavend uit de strijd gekomen. Dit litteken is het bewijs en daar mag ik best trots op zijn.’ Maar denken en voelen is toch nog wel verschillend. Ik hoop dat ik me ook zo sterk voel straks in de sportschool.
Wat betekent het voor je relatie?
De ziekte heeft ons echt dichter bij elkaar gebracht. Het besef dat je zo kwetsbaar bent en dat je zomaar levensbedreigend ziek kunt zijn doet echt wat binnen je relatie. We zijn blij met elkaar. Het plat zijn is voor mijn man geen issue.
Draag je een prothese en kun je aangeven waarom wel/niet?
Ja. Toevallig heb ik een aantal weken terug uitwendige protheses gehaald. De kleinste prothese was zelfs zo groot voor mij dat de andere kant van de bh ook vulling nodig had. Het ziet er nu mooi uit onder een strak shirtje en daar ben ik blij mee. Ik moet toegeven dat ik thuis lekker helemaal niets draag, vind ik veel prettiger. Maar voor een feestje vind ik het wel leuk. Ook heb ik een bikini gekocht waar de protheses in kunnen. Ja, dat vind ik wel mooi.
Loop je nog tegen dingen aan nu je plat bent?
Nee eigenlijk niet. Oja, als ik mijn kleinkind optil, dan voelt het soms een beetje gek. Dan denk ik wel eens, zou hij dat voelen?
Wat is je advies voor andere vrouwen?
Luister naar je onderbuikgevoel en maak dat kenbaar bij de chirurg. Sommige chirurgen willen meteen een bepaalde kant met je uitgaan. Bij mij was dat eerst 15 x bestralen en daarna borstsparend opereren. Ik heb nu die bestralingen mooi niet nodig gehad. Maar voor iedereen is dat natuurlijk weer anders.