Was het wel de juiste keuze? Emoties na borstamputatie
Op het moment dat je de keuze maakt om plat te gaan na borstamputatie voelde het goed. Je wist: dit is de juiste keuze voor mij. Maar nu, na de amputatie schieten je emoties alle kanten op: verdriet, angst, twijfel, boosheid… Je stelt jezelf de vraag: heb ik eigenlijk wel de juiste keuze gemaakt? Vaak loop je in deze periode tegen een aantal dingen aan:
- Je hebt pijn of ongemak na de operatie.
- Het herstel gaat niet zo snel of goed als je gedacht had.
- Je vindt het moeilijk om naar jezelf te kijken in de spiegel.
- Je emoties zijn all over the place.
Twijfel, angst of verdriet na borstamputatie zijn normaal
Ondanks dat je misschien 100% achter je keuze stond (en staat) is borstamputatie een ingreep die een behoorlijke impact heeft. Niet alleen je lichaam, maar ook je hoofd heeft tijd nodig om te wennen en aan te passen op de nieuwe werkelijkheid. Dit gaat in veel gevallen gepaard met emoties die soms even heftig om de hoek komen scheuren. Dat is natuurlijk niet zo gek als je ziet wat er gebeurd is:
- Je hebt een flinke operatie gehad waarbij een grote wond is ontstaan. Dat vraagt hard werken van je lichaam.
- Je bent onder narcose geweest. Ondanks dat het narcosemiddel na 24 uur weer uit je lichaam is verdwenen kun je nog lang de uitwerking ervan voelen.
- Wat je ziet in de spiegel is (drastisch) veranderd. Dit heeft impact op je zelfbeeld. Ondanks dat je er 100% achter staat is het wel een uitzicht waar je aan moet wennen.
Omgaan met je emoties na borstamputatie
Deel je gevoelens
Stop deze gevoelens van twijfel, verdriet, angst of boosheid niet weg. De emoties zijn er en willen gezien/gehoord worden, het is niet iets om je voor te schamen. Deel ze met mensen die je vertrouwt en/of zoek lotgenoten op. Als je emoties de ruimte geeft om er te zijn, merk je vaak dat ze minder heftig worden en dat het oké is om ze te hebben. Het heeft geen zin om mooi weer te spelen en net te doen alsof het verdriet, de teleurstelling of de twijfel er niet zijn. Juist dan gaat het knagen en word het ‘probleem’ groter.
Verzorg je veranderde lichaam
Als de wond goed dicht is kun je beginnen met masseren, strekoefeningen of het smeren van een verzorgend product op je litteken. Door aandachtig te voelen word je opnieuw vertrouwd met dit veranderde deel van je lichaam. Bedenkt dat je lichaam keihard voor je aan het werk is, een beetje extra liefde en waardering helpt vaak bij het herstel. En niet alleen je lichaam gaat beter op goede zelfzorg hè, ook je hoofd.
Je voelt misschien spanning om je litteken te zien of aan te raken
Ook dit is volkomen normaal. Neem in dit geval kleine stapjes, babystapjes zelfs. Vraag een veilig/vertrouwd persoon om je te helpen als dat nodig is. Begin bijv. met het kijken naar (een stukje van) het litteken. Misschien zelfs met alleen een handspiegel zodat je zelf kunt kiezen wat je ziet. Bouw dit uit totdat je jezelf volledig durft te zien in een grote spiegel.
Hetzelfde proces geldt voor het aanraken van het litteken. Je zult merken dat het eerst vreemd aanvoelt. Op sommige plekken misschien doof, op andere plekken juist gevoelig. Probeer elke dag een stukje meer van je geopereerde kant te bevoelen. Ook hier: babystapjes als het nodig is.
Het zien of aanraken van je geopereerde borstkas kan oncomfortabel zijn. En dat is oké. Laat oncomfortabel niet in de weg staan van je herstel, zowel lichamelijk als geestelijk. Blijf stukje bij beetje je grenzen verleggen totdat jij je goed (genoeg) voelt om weer door te kunnen gaan.
Neem de tijd om aan je veranderde lichaam te wennen
Hoe snel je gewend bent aan je veranderde lichaam verschilt per vrouw. Meestal is dat niet met 1 of 2 weken klaar. Natuurlijk zijn er vrouwen waarbij dit proces heel snel gaat, maar bij velen van ons kost het nou eenmaal wat meer tijd. In het eerste jaar van je herstel zul je zien dat je operatiegebied nog flink veranderd. Een heel jaar? Ja, een heel jaar! Eerst zie je de veranderingen snel gaan, bijv. de wond die sluit en het vocht wat afneemt. Later worden de veranderingen subtieler: het litteken begint misschien te vervagen, kleine hobbeltjes en bobbeltjes die wegtrekken, je mobiliteit neemt ongemerkt toe. Soms zijn de veranderingen zo klein dat je het pas maanden later ineens realiseert. Klinkt misschien gek, maar het is echt waar😉.
Experimenteer met je kleding
Ga uittesten wat voor jou werkt. Er is hierbij geen goed of verkeerd, geen ‘zo hoort het’. Belangrijkste is dat jij je prettig voelt bij wat je draagt. Ook dit kan heel helpend zijn in het acceptatieproces. Je kunt bijvoorbeeld denken aan:
- het wel of niet dragen van protheses,
- verschillende kledingstijlen waarin je platte kant mooi uitkomt of juist verbloemd wordt,
- ga eens voor printjes, ruches of asymmetrische tops,
- misschien is (na verloop van tijd) een tatoeage voor jou wel het ideaal.
Bonustip: geef jezelf een fotoshoot cadeau. Dit kan het beeld wat je van jezelf hebt een enorme positieve boost geven. Een goede fotograaf haalt het beste en mooiste in je boven en dat is goud waard. Kies een fotografiestijl die bij jou past: met of zonder (boven)kleding, vrolijk of juist sensueel, kleur of zwart-wit, etc.
Als plat toch niet bij je past
Het kan zijn dat je na een volledig jaar merkt dat je doodongelukkig wordt van je platte borstkas. Trek dan aan de bel bij je chirurg of mammacareverpleegkundige om te kijken wat de mogelijkheden zijn. In veel gevallen kun je alsnog kiezen voor bijv. een reconstructie of zijn er mogelijkheden om oneffenheden weg te halen. Wees niet bang om dit aan te kaarten, jouw kwaliteit van leven is belangrijk!